Deus parentum et Domine misericordiae tuae qui fecisti omnia
verbo tuo
et sapientia tua constituisti hominem ut dominetur creaturae
quae a te facta est
ut disponat orbem terrarum in aequitate et iustitia et in
directione cordis iudicium iudicet
da mihi sedium tuarum adsistricem sapientiam et noli me
reprobare a pueris tuis
quoniam ego servus tuus et filius ancillae tuae sum homo
infirmus et exigui temporis et minor ad intellectum iudicii et
legum
et si quis erit consummatus inter filios hominum si afuerit
ab illo sapientia tua in nihilum conputabitur
tu me elegisti regem populo tuo et iudicem filiorum tuorum
et filiarum
dixisti aedificare templum in monte sancto tuo et in
civitate habitationis tuae aram similitudinem tabernaculi
sancti tui quod praeparasti ab initio
et tecum sapientia quae novit opera tua quae et adfuit tunc
cum orbem terrarum faceres et sciebat quid placitum esset
oculis tuis et quid directum in praeceptis tuis
mitte illam de sanctis caelis tuis et mitte illam a sede
magnitudinis tuae ut mecum sit et mecum laboret et sciam quid
acceptum sit apud te
scit enim illa omnia et intellegit et deducet me in
operibus meis sobrie et custodiet me in sua potentia
et erunt accepta opera mea et disponam populum tuum iuste
et ero dignus sedium patris mei
quis enim hominum poterit scire consilium Dei aut quis
poterit cogitare quid velit Dominus
cogitationes enim mortalium timidae et incertae
providentiae nostrae
corpus enim quod corrumpitur adgravat animam et deprimit
terrena inhabitatio sensum multa cogitantem
et difficile aestimamus quae in terra sunt et quae in
prospectu sunt invenimus cum labore quae in caelis sunt autem
quis investigavit
sensum autem tuum quis scivit nisi tu dederis sapientiam et
miseris sanctum spiritum tuum de altissimis
et sic correctae sunt semitae eorum qui in terris sunt et
quae tibi placent didicerunt homines
et per sapientiam sanati sunt
